اعلان حریق

یک سیستم اعلام حریق مجموعه ای از تجهیزات اعلام حریق نظیر دتکتور دود، حرارت، شعله و گاز است که برای تشخیص علائم حریق و هشدار دادن از طریق آژیرها و فلاشرها استفاده می شود. طراحی، اجرا و استفاده درست از این سیستم، میتواند جلوی بسیاری از خطرات جانی و مالی را بگیرد. اما شاید برای شما جالب باشد دانستن این مطلب که با توجه به اهمیت بالای سیستم های اعلان حریق در پروژه های صنعتی و ساختمانی، اما متاسفانه بیش از 90درصد پروژه های سیستم های اعلان حریقی که در کشور کار می شوند، نهایت پس از چند ماه خاموش و بلا استفاده می شوند.

همچنین امروزه از سیستم های اعلام حریق به طور گسترده در ساختمان ها و اماکن مسکونی و صنعتی استفاده می شود تا خسارت های ناشی از حریق را به حداقل برسانند و همچنین برای اطلاع دادن به ساکنین ساختمان در مواقع بروز حریق از این سیستم ها استفاده می شود تا حدالامکان از تلفات جانی جلوگیری شود

اعلان حریق یا اعلام حریق؟

معمولا در نامه نگاری های بین شرکتی دیده می شود که کارفرما سرتیتر موضوع نامه خود اعلام حریق ذکر کرده و در جواب از طرف پیمانکار و یا مشاور کلمه اعلام را دریافت می کند و یا بالعکس.

اعلان: در لغت به معنای آشکار کردن و ظاهر کردن (لغت نامه دهخدا)

اعلام: در لغت به معنای آگاه کردن یا هشدار دادن (لغت نامه دهخدا)

دستورالعمل اعلام حريق: دستورالعمل اعلام حريق

انواع سیستم های کاشف و اعلام حریق

• الف) سیستمهای اعلام حریق موضعی (خانگی)
• ب) سیستمهای کشف و اعلام حریق خودکار متعارف (معمولی)
• ج) سیستمهای کشف و اعلام حریق خودکار با قابلیت آدرس دهی

  الف) سیستمهای اعلام حریق موضعی (خانگی)

  معمولا نسبت به دود حساس بوده و دارای یک آژیر کوچک در داخل کاشف است و از باتری یا برق شهر تغذیه می‌کند. این سیستم‌ها را می‌توان در ساختمانهای یک طبقه مورد استفاده قرار داد مشروط به اینکه بطور صحیح نصب و بموقع سرویس شوند. کاشفهای حریق موضعی را نباید در ساختمان‌های بیش از یک طبقه و یا در یک فضای دوبلکس بکار گرفت.

  سیستم اعلام حریق خانگی معمولا در ساختمان‌های کوچکتر استفاده می‌شود. تمامی ساختمان‌های ۵ طبقه و بالاتر ملزم به استفاده از سیستم اعلام حریق خانگی هستند.
  برای نصب سیستم اطفا حریق حتما از افراد مجرب که مورد تایید سازمان آتش نشانی آتش نشانی هم هستند استفاده کنید. بعد از نصب و راه اندازی سیستم اعلام حریق خانگی در ساختمان نصب این سیستم‌ها باید به تایید کارشناس سازمان آتش نشانی برسد.
  برندهای مختلفی در زمینه تولید سیستم اعلام حریق فعالیت می‌کنند که حتما باید تاییدیه سازمان آتش نشانی را اخذ کرده باشند.

  ب) سیستمهای کشف و اعلام حریق خودکار متعارف (معمولی):

  این سیستمها از یک مرکز کنترل کننده و صفحه نشان دهنده، شستی ها، کاشف ها و وسایل هشدار دهنده حریق تشکیل شده اند. مرکز کنترل این سیستم از برق شهر تغذیه شده و به برق باتری هم مجهز است.

  این دستگاهها معمولا از 1 تا 32 مدار ساخته میشوند و هر مدار به وسیله دو رشته سیم که بر روی آنها تعدادی کاشف و شستی اعلام حریق نصب میشود یک منطقه را پوشش میدهد.

  دیاگرام سیم کشی سیستم اعلام حریق متعارف. دتکتور
  

  دیاگرام سیم کشی سیستم اعلام حریق متعارف با تجهیزات جانبی متفاوت. دتکتور

  

  ج) سیستمهای کشف و اعلام حریق خودکار با قابلیت آدرس دهی:

  این سیستمها از یک مرکز کنترل کننده و صفحه نشان دهنده، شستی ها، کاشف ها و وسایل هشدار دهنده حریق تشکیل شده اند. مرکز کنترل این سیستم از برق شهر تغذیه شده و به برق باتری هم مجهز است. این دستگاه ها معمولا از 1 تا 8 مدار ساخته میشوند. در این سیستم مدارها بصورت حلقوی هستند، یعنی دو رشته سیم از خروجی هر مدار خارج و پس از نصب کاشفها و شستیها بر روی آن مجددا وارد ورودی های مدار در دستگاه مرکزی می شوند و تشکیل یک حلقه (لوپ) را میدهند.

  این سیستم های اعلام حریق قادر به تشخیص علائم ارسال شده از هریک از کاشف های حریق و شستی های اعلام حریق با قابلیت مشخص کردن محل دقیق کاشف ها و یا شستی هایی که علائم حریق را ارسال کرده اند، میباشند. امتیاز این سیستم ها نسبت به سیستمهای متعارف یا معمولی در دقت تشخیص علایم کاذب و نشان دادن مکان دقیق کاشف یا شستی است.

  دیاگرام سیم کشی سیستم اعلام حریق آدرس پذیر با تجهیزات جانبی متفاوت. دتکتور

  

  دیاگرام سیم کشی سیستم اعلام حریق آدرس پذیر با تجهیزات جانبی متفاوت. دتکتور